چكيده: در اين مقاله ابتدا نقش و اهميت جنگهاي الكترونيكي ـ در انواع عمليات آفندي و پدافندي نيروهاي مسلح ـ و تأثير قابليت‌هاي تجهيزاتي و عملياتي جنگهاي الكترونيكي بر افزايش برد، كشندگي و شتاب نيروي مسلح به عنوان توان رزمي آنها بيان مي‌شود. در ادامه عوامل و اجزاء تشكيل‌دهندۀ جنگهاي امروزي و نظريه‌هايي در اين باره ارايه مي‌شود. مديريت راهبردي در جنگال، فناوري و دانايي و فناوري‌هاي نوين سخت كشندۀ جنگ الكترونيكي، مأموريت و اهداف ساختارهاي سازماني، عملياتي و تجهيزاتي، موضوع‌هاي بعدي هستند كه مورد بررسي قرار مي‌گيرند.
با تشريح مختصر سامانۀ فرماندهي و مراقبت (C4I)، سامانۀ فرماندهي و مراقبت جنگال (C2W) و توان رزمي نيروهاي مسلح، توان جنگالي و چگونگي اعمال مديريت آن در مقايسه با شش كشور مهم همسايه، منطقه و فرامنطقه‌اي تهديدكنندۀ ج.ا.ا موضوع پاياني مقاله است كه با يك جمع‌بندي و ارايه راه‌كارهاي مناسب خاتمه مي‌يابد.
واژه‌هاي كليدي: جنگال، C4I، C2W، توان رزمي، عمليات آفندي و پدافندي، E.S.M (پشتيباني الكترونيكي)، E.C.M (آفند الكترونيكي) و E.C.C.M (پدافند الكترونيكي)
کد خبر: ۲۹۶۰۴۸ تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۸/۰۳
چكيده: توسعه همكاري منطقه‌اي و بين‌المللي در عصر حاضر، از اهميت زيادي برخوردار است. در اين مقاله سعي مي‌شود اهداف جمهوري اسلامي ايران در راستاي توسعه همكاري با كشورهاي قفقاز جنوبي، مورد بررسي و مطالعه قرار گيرد. مطالب اين مقاله شامل موارد زير است:
1- شناخت كشورهاي قفقاز؛
2- بررسي منافع كشورهاي منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي در توسعه همكاري قفقاز؛
3- تبيين منافع ملي ايران در روابط با قفقاز و برعكس و شناخت موانع و تهديدات بالقوه؛
4- تحولات آتي مؤثر بر امنيت ملي؛
5- نتيجه‌گيري و تبيين اهداف در جهت توسعه همكاري ايران و كشورهاي قفقاز جنوبي با توجه به فرصت‌ها، تهديدات و موانع.
نتايج تحقيق نشان‌دهندۀ آنست كه مي‌توان با تبيين اهداف مناسب، از قبيل: حسن همجواري، توسعه تعاملات اقتصادي و فرهنگي، شكل‌دهي مناسب به ساختار دفاعي و تقويت انگيزه‌هاي ملي بر مبناي هويت اسلامي، همكاري ايران با كشورهاي قفقاز جنوبي را توسعه داد و در راستاي تأمين امنيت و منافع ملي اقدام كرد.
واژه‌هاي كليدي: توسعۀ همكاري ايران و كشورهاي قفقاز
کد خبر: ۲۸۶۶۷۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۱/۱۰
چكيده: بي‌ترديد سياست‌هاي روسيه در طول تاريخ گذشته و قرون معاصر (در دوران امپراتوري تزارها، و در مقطع حاكميت سوسياليسم) بر امنيت ملي ايران تأثيراتي عميق و شگرف داشته است. اين نقش با فروپاشي شوروي و استقلال بخشي از سرزمين‌هاي آن دچار تحول و دگرگوني گرديد. مقاله حاضر ابتدا به بازشناسي و تجزيه و تحليل روند سياست‌هاي منطقه‌اي فدراسيون روسيه (پس از فروپاشي) به عنوان يك موضوع مهم در مباحث امنيتي كنوني كشور اشاره دارد و همراه با تحليل رفتار مجموع بازيگران مؤثر در تحولات منطقۀ آسياي مركزي و قفقاز، به ارزيابي آثار مثبت و منفي سياست‌هاي منطقه‌اي روسيه بر امنيت ملي ايران مي‌پردازد. نتايج اين مقاله بيانگر آن است كه سياست‌هاي فدراسيون روسيه در آسياي مركزي و قفقاز، بر محورهايي چون تداوم نفوذ، مخالفت با حاكميت‌هاي متخاصم، ممانعت از نفوذ ديگر بازيگران، رهبري غير مستقيم و حفظ برتري اقتصادي و نظامي استوار است، همچنين تأثير سياست‌هاي منطقه‌اي آن كشور بر امنيت ملي ايران را مي‌توان در يك طيف گسترده از سطح همكاري و امنيت‌زايي (سطح انطباق) تا سطح تهديد، مخاصمۀ و مناقشه (سطح مقابله) ارزيابي كرد. در اين راستا اصل فروپاشي شوروي و تشكيل فدراسيون روسيه، سطح روابط في‌مابين، تضاد منافع روسيه با تركيه، برخورد منافع روسيه و اسرائيل، كنترل منازعات منطقه‌اي، مقابله با اسلام‌گرايي افراطي، مقابله با حضور سياسي، نظامي و اقتصادي بازيگران فرامنطقه‌اي با اسلام‌گرايي افراطي، مقابله با حضور سياسي، نظامي و اقتصادي بازيگران فرامنطقه‌اي و نگاه مشترك به برخي مسائل منطقه‌اي، از جمله موارد امنيت‌زا در سياست‌هاي روسيه است. همچنين نگرش سلطه‌طلبانه، سياست‌هاي معبري، مقابله با اسلام‌گرايي سياسي، انعطاف در مقابل حضور آمريكا و ناتو در منطقه، نگاه ابزاري و ترديدآميز نسبت به ايران و سياست‌هاي آن كشور در مورد رژيم حقوقي خزر از جمله موارد امنيت‌زداي روسيه محسوب مي‌گردد و حتي برخي سياست‌هاي آن كشور مي‌تواند زمينۀ مخاصمه و مناقشه با ايران را فراهم آورد.
واژه‌هاي كليدي: سياست‌هاي منطقه‌اي فدراسيون روسيه و امنيت ملي ايران
کد خبر: ۲۸۶۴۲۴ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۱/۰۴
چكيده: جامعه‌پذيري سياسي روندي است آموزشي، كه از اوان كودكي آغاز و در طول زندگي به طور مستمر و آرام ادامه دارد و در اين مسير هنجارها و رفتارهاي پذيرفتني يك ملت را از نسلي به نسل ديگر منتقل مي‌كند. به تعبيري ديگر، جامعه‌پذيري سياسي موجب انتقال فرهنگ سياسي مي‌شود.
فرهنگ سياسي نيز خود بر مشاركت مردم تأثير مي‌گذارد. تأثيري كه مي‌تواند در جهت مثبت، ثبات حكومت، يا در جهت منفي، بي‌ثباتي آن را موجب گردد.
واژه‌هاي كليدي ـ جامعه‌پذيري سياسي ـ فرهنگ سياسي ـ مشاركت سياسي ـ ثبات حكومت‌ها
کد خبر: ۲۸۵۵۵۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۱۰/۱۴
